Ułamek √5+2√5−2 jest równy:
A. 1
B. −1
C. 7+4√5
D. 9+4√5
ROZWIĄZANIE:
Wracamy do zadań zamkniętych...
Tym razem przypominamy podstawową czynność, którą wykonujemy w wielu maturalnych zadaniach. Chodzi o uwymiernianie:-)
Problem z nim, pojawia się zawsze, ilekroć w mianowniku mamy do czynienia z pierwiastkiem. Tak jest w naszym zadaniu: √5+2√5−2.
Zanim pokażemy rozwiązanie takiego przypadku, przypomnijmy:
I. gdy w mianowniku mamy jedynie liczbę pod pierwiastkiem np. 2√2 uwymierniamy taki ułamek domnażając licznik i mianownik:2√2⋅√2√2=2√2√4=⧸2√2⧸2=√2
II. gdy w mianowniku mamy liczbę pod pierwiastkiem pomnożoną przez liczbę bez pierwiastka np. 52√3. Wiele osób domnaża przez cały mianownik, a tu wystarczy przez pierwiastek - nie trzeba potem dużo skracać:52√3⋅√3√3=5⋅√32⋅√9=5√32⋅3=5√36
III. Gdy w mianowniku jest wyrażenie w postaci sumy lub różnicy np. tak jak w naszym zadaniu :-) Domnażamy wtedy, przez wartość mianownika, tyle że ze zmienionym znakiem. Zobaczmy:√5+2√5−2=√5+2√5−2⋅√5+2√5+2
ODPOWIEDŹ: D.
Tym razem przypominamy podstawową czynność, którą wykonujemy w wielu maturalnych zadaniach. Chodzi o uwymiernianie:-)
Problem z nim, pojawia się zawsze, ilekroć w mianowniku mamy do czynienia z pierwiastkiem. Tak jest w naszym zadaniu: √5+2√5−2.
Zanim pokażemy rozwiązanie takiego przypadku, przypomnijmy:
I. gdy w mianowniku mamy jedynie liczbę pod pierwiastkiem np. 2√2 uwymierniamy taki ułamek domnażając licznik i mianownik:2√2⋅√2√2=2√2√4=⧸2√2⧸2=√2
II. gdy w mianowniku mamy liczbę pod pierwiastkiem pomnożoną przez liczbę bez pierwiastka np. 52√3. Wiele osób domnaża przez cały mianownik, a tu wystarczy przez pierwiastek - nie trzeba potem dużo skracać:52√3⋅√3√3=5⋅√32⋅√9=5√32⋅3=5√36
III. Gdy w mianowniku jest wyrażenie w postaci sumy lub różnicy np. tak jak w naszym zadaniu :-) Domnażamy wtedy, przez wartość mianownika, tyle że ze zmienionym znakiem. Zobaczmy:√5+2√5−2=√5+2√5−2⋅√5+2√5+2
Otrzymujemy: √5+2√5−2=(√5+2)⋅(√5+2)(√5−2)⋅(√5+2) =
Zauważamy, że w liczniku mamy mnożenie tych samych wartości przez siebie - to nic innego jak potęgowanie, czyli:=(√5+2)2(√5−2)⋅(√5+2)
W liczniku skorzystamy ze wzoru skróconego mnożenia (a+b)2=a2+2ab+b2
a w mianowniku z (a−b)⋅(a+b)=a2−b2
Jeśli boicie się pomyłek - warto podpisać sobie literkami a i b:-) Dostajemy=(√5)2+2⋅√5⋅2+22(√5)2−22 =
=√25+4√5+4√25−4 =5+4√5+45−4 =
Redukujemy i zauważamy, że w mianowniku wychodzi jedynka. Dzielenie przez jedynkę nic nie zmienia i otrzymujemy:=9+4√51 =9+4√5.
ODPOWIEDŹ: D.
Ułamek 3−2√23+2√2 jest równy:
A. −17
B. 17
C. 17−12√2
D. 1−12√2
Czy poprawna odpowiedz to D?
OdpowiedzUsuńJustyna:)
hmm... mi wychodzi inaczej:) ale przeczuwam, gdzie masz błąd. Zrobiłaś 9−8=1 zamiast 9+8=17! Czuję się teraz jak komisja maturalna, która tak ułożyła zadania, aby ten błąd wyłapać;p
UsuńZnalazłaś?
Tak znalazłam.Dziękuje.
UsuńJak zwykle musiałam coś pominąć albo żle napisać:(
c. ;)
OdpowiedzUsuńdokładnie:)
Usuń